by Karlove Vari (češki Karlovy Vary, nemački Karlsbad) su jedna od najpoznatijih banja na svetu.
Nalaze se na severozapadu Češke i udaljene su oko 130 km od Praga.
Sa vremena na vreme ispratim aktuelne ponude trurističkih agencija i primećujem da su autobuske ture na brojne evropske destinacije ponovo u ekspanziji, pre svega zbog povojnih cena.
U tom smislu, Prag spada među najpovoljnija i najpopularnija turistička odredišta, a fakultativni izlet u Kalove Vari su sastavni deo svake ponude.
Ovaj blog posvećen našoj, sada već davnoj, poseti ovom prelepom mestu, upravo bi trebao da bude jedna vrsta motivacije svakome ko ima dilemu da li da se odluči za ovaj izlet – Karlove Vari bez razmišljanja iz ‘’fakultativnog’’ treba prebaciti u ‘’obavezno’’!
Naravno, za one koji imaju malo više vremena i novca, Karlove Vari će biti mnogo više od jednodnevnog izleta – savršena destinacija za odmor, relaksaciju, opuštanje i hedonističko uživanje.
Mi smo prilikom planiranja našeg putovanja u Prag, jedan dan odredili za izlet van grada, pa smo prepodne proveli u dvorcu Karlštejn o čemu sam pisao OVDE, dok je popodne bilo rezervisano za Karlove Vari.
Putovanja tokom jeseni imaju puno prednosti i samo jednu ozbiljnu manu – kratki su dani, što se manje više i vidi po nedostatku svetla na fotografijama iz naše šetnje po ovoj fenomenalnoj destinaciji.
Karlove Vari je gradić od oko 50 000 stanovnika na nadmorskoj visin od 450 metara ušuškan između brežuljaka i šuma koji leži na čak tri reke – Ohrže, Rolave i Teple.
Kroz centralni deo banje gde se nalazi najveći deo objekata (hoteli, bazeni, parkovi, restorani, muzeji, galerije…) koji je čine popularnom i poznatom, protiče Tepla, a njeno ime dovoljno govori o glavnom razlogu zašto baš ona.
Banja je dobila ime po češkom kralju Karlu IV koji je ostao upamćen kao izuzetno preduzimljiv vladar i koji je oko 1350. godine istražujući ove krajeve, oduševljen lekovitim svojstvima tople vode, naložio da se krene u izgradnju lečilišta, pa se 1370. vodi kao godina kada je banja zvanično osnovana.
No, tek u XIX veku mesto dobija vizuru po kojoj je danas poznato, grade se vile i palate u stilu neobaroka, neoklasicizma i neorenesanse, banjski kompleksi, pozorište, a sve to zajedno privlači evropsku i svetsku aristokratiju, brojne vladare, plemiće i poznate ličnosti.
Od 1870. grad je spojen železničkom mrežom, a za imućniju klijentelu od 1929. godine otvoren je aerodrom.
Tokom četiri decenije komunističkog režima banja je bila podržavljena da bi nakon ‘’plišane revolucije’’ došlo do ponovne privatizacije.
Za Karlove Vari vezuju se još dva jaka ‘’brenda’’.
Još daleke 1807. u gradu je počela proizvodnja likera Beherovka, koji je vrlo brzo postao svetski poznato piće, a 1947. ustanovljen je međunarodni filmski festival, nadaleko poznata i priznata kulturna manifestacija.
Inače, Beherovka je liker napravljen od dvadesetak vrsta biljaka i začina i vode iz termalnih izvora.
U gradu postoji i muzej Jan Becher gde se uz degustaciju mogu saznati zanimljivi detalji iz istorije ovog popularnog pića.
Filmski festival jedan je od najznačajnjih festivala A kategorije u srednjoj Evropi održava se tokom jula.
Glavne projekcije su hotelu Thermal koji je ujedno i centar festivalskih zbivanja, a filmovi se prikazuju i u pozorištu i manjim biskopskim salama.
Teško je u moru prelepih građevina nekoj dodeliti epitet ‘’najlepša’’, ali zgrada pozorišta iz 1886. zaista se posebno ističe svojom neobaroknom gracioznošću.
U Karlovim Varima se nalazi i čuvena fabrika stakla i kristala Moser, stara više od 160 godina, a u okviru fabrike nalazi se muzej i prodajni salon.
Preko 60 izvora termalne vode postoji u samom gradu, a njena temperatura varira od 17 do 73 stepena.
Voda se koristi za lečenje bolesti creva, pankreasa, jetre i žučne kese, kao i za reulisanje nivoa šećera u krvi.
Na nekoliko mesta u gradu je moguće potpuno besplatno konzumirati vodu sa izvora, a posebno su atraktivni oni smešteni pod dugačkim kolonadama koje su, na neki način, zaštitni znak Karlovih Vari.
Ova impozantna umetnička dela građena su od kovanog gvožđa ili drveta, tokom prazličtih perioda
Najpoznatija je Mlinska kolonada izgrađena 1881. u neorenesansnom stilu.
Za posetioce koji dolaze na nekoliko sati u grad najpraktičnije je da auto ostave na prostranom parkingu u tzv novom delu i da odatle krenu u šetnju.
Mi prosto nismo znali gde pre da gledamo, sa svih strana smo bili okruženi fantastičnim zdanjima u raznim bojama, a celokupan ambijent je čaroban.
Pauzu za ručak napravili smo (namerno) u restoranu ‘’U Švejka’’ koji se nalazi negde na polovini banjske promenade.
Poučeni izuzetno pozitivnim iskustvom koje smo imali prethodnih dana u ovom lancu restorana koji kao svoj brend nosi ime glavnog junaka najpoznatije novele Jaroslava Hašeka, obradovali smo se kada smo ovog dobrodušnog debeljka ugledali i u Karlovim Varima.
Autentičan ambijent, prihvatljive cene i ukusna tradicionalna češka hrana čiji su glavni sastojci ‘’knedličke’’, dimljena svinjetina, beli i crveni kupus i krompir, dobitna su kombinacija za maksimalno uživanje.
Još od vremena carske Rusije, Rusi bili među najvernijim ‘’fanovima’’ Karlovih Vari.
Najznačajniji tragovi njihovog prisustva su vidikovac Petra Velikog sa kog se pruža jako lep pogled na mesto, kao i Crkva Svetog Petra Pavla.
Dan je bio na svom izmaku kada smo na povratku ka parkingu, preko brežuljka iznad promenade, došli do ove crkve koju su Rusi izgradili 1898. godine.
Napravljena je po uzoru na Hram Svetog trojstva u moskovskoj četvrti Ostankino.
Sve u svemu, poseta Karlovim Varima bila je jedno kratko i izuzetno ‘’slatko’’ iskustvo koje bih rado ponovio i ujedno svima toplo preporučio.
