by Na samom vrhu liste destinacija koje su ostavile upečatljiv utisak tokom našeg dvodnevnog obilaska Đenove nalazi se prelepa Kraljevska palata (Palazzo di Reale), fantastičan kompleks koji datira iz XVII veka.
Ponavljam preporuku iz prethodnog bloga, a tiče se najefikasnijeg i najjeftinijeg modela obilaska značajnjih kulturno – istorijskih objekata u gradu.
Museum card koju smo kupili online i koja košta 15 eura, omogućava ulaz u 28 muzeja i galerija (dakako i u Muzej Kraljevske palate), a ujedno je i karta sa kojom se možete voziti gradskim prevozom.
Njeno trajanje je ograničeno na 24 sata, tako da se planiranje šta i gde posetiti treba odraditi blagovremeno i studiozno, u skladu sa afinitetima, a bogami i fizičkom kondicijom.
Kraljevska palata ili kako je još zovu Palazzo Stefano Balbi, nalazi se na adresi Via Balbi 10, u jednoj uzanoj ulici u strogom centru starog grada.
U neposrednoj blizini je gradska luka, čuveni Muzej mora, a do glavne železničke stanice ima samo 400 metara.
Bukvalno prekoputa je zgrada Univerziteta – Università di Genova.
Samu zgradu palate možda i ne bste uočili ‘’iz prve’’ da nije zastave i tabli sa natpisom – fasada se u potpunosti uklopila u svoje okruženje i no po čemu ne odaje utisak da se radi ipak o jednom specijalnom lokalitetu.
Grandioznost objekta mnogo više je uočljiva sa suprotne strane kompleksa gde se nalazi veliki prostrani vrt sa pogledom na luku i more kojeg smo obišli na kraju naše posete uz dosta muke – olujni vetar uz jaku kišu bio je nemilosrdan.
Palata se od 2006. godine nalazi na listi UNESCO, a građena je u periodu između 1643. i 1650.
Prvobitni vlasnici bili su članovi porodice Balbi i neke od najznačajnijih fresaka iz tog perioda kojima je dekorisan prostor sačuvane su do danas.
Prva faza uređenja palate okončana je 1657. godine kada od kuge umiru Stefano i njegov sin Giovanni.
Njihovi naslednici palatu prodaju porodici Durazzo 1677, i tokom njihovog gazdovanja dugog skoro 150 godina, dolazi do značajnog proširenja i uređenja celokupnog kompleksa.
Umetnička kolekcija se tokom ovog perioda značajno uvećala, modifikovano je stepenište, pridodate su bašta i krovna terasa.
Popularnost palate među aristokratijom tog vremena permanentno raste pa se iz niza uglednih i poznatih ličnosti koje su gostovale u njenim raskošnim odajama, izdvajaju car Joseph II, vladar Habzburške monarhije i Napoleon Bonaparta.
Od 1824. palata prelazi u ruke kraljevske porodice Savoja, nakon što je Republika Đenova pripojena Kraljevini Sardiniji.
Kralj Carlo Felice od Savoje koristio ju je kao zvaničnu rezidenciju, uglavnom tokom letnjih meseci.
Tokom njegove vladavine, neka od najznačajnjih umetničkih dela, slike Tintoretta, Van Dycka i Veronesea, uprkos žestokim protestima Đenovljana, preseljene su kraljevsku palatu u Torinu.
Iz tog perioda treba još izdvojiti 1842. kada je povodom venčanja Vitoria Emanuella II Savojskog i Marie Adelaide, palata dodatno ulepšana i rekonstruisana na osnovu ideja i projekata tadašnjih najznačajnjih đenovljanskih umetnika.
Značaj palate naglo opada nakon što je prestonica preseljena u Rim, te je kraljevska porodica sve ređe posećuje, da bi je konačno 1919. Vitorio Emanuele III poklonio državi, koja je transformiše u Muzej dekorativne umetnosti.
Tokom bombardovanja u II svetskom ratu palata je pretrpela značajna oštećenja, da bi temeljna rekonstrukcija tokom pedesetih i šezdesetih godina prošlog veka umnogome promenila izgled celokupnog prostora.
Danas je to jedno od najposećenijih turističkih odredišta u gradu sa zvaničnim nazivom Museo Palazzo Reale
Na recepciji muzeja osim što možete da ‘’zadužite’’ audio vodič, kupite prospekte i suvenire, imate na raspolaganju prostoriju sa sefovima u koijma možete odložiti višak stvari, kojeg ćete zasigurno imati ako dođete kao mi nekog prohladnog i kišnog zimskog dana.
Na putu od recepcije ka stepenicama koje vode ka sobama i dvoranama palate koje su dostupne za razgledanje, dočekuju nas jedne elegantne kočije sa grbom porodice Savoya.
Treba reći da celokupno razgledanje ne traje predugo, ne radi se o velikom prostoru, što posetiocima omogućava laganiji tempo i više vremena za uživanje u detaljima.
Nama je, nakon prilično naporne šetnje po vetru i kiši, baš prijalo da malo sednemo i na miru razgledamo tu beskrajnu lepotu koja nas je okružila sa svih strana.
Najpoznatija i verovatno najlepša dvorana u palati je ona sa ogledalima koja je svojevremeno toliko impresionirala francuskog kralja Luja XIV da je zahtevao da se u dvorcu u Versaju napravi ista takva prostorija.
Po svojoj važnosti, izdvajaju se i dvorana kraljevskog prestola kao i dvorana sa preostalim slikama velikih i poznatih, ranije pomenutih umetnika.
Veliki broj komada elegantnog i skupog nameštaja, kristalnih lustera, gracioznih skulptura, dragocenih tkanina, pozlaćenog drveta, osim što svojom lepotom posetiocima oduzima dah, istovremeno svedoči o istoriji grada, plemićkih porodica i njihovom istančanom ukusu za lepo i vredno.
Nama se Kraljevska palata baš dopala, kako svojim sadržajem tako i činjenicom da turistima ne oduzima puno vremena i energije, te je zbog toga preporučujemo kao obaveznu tačku obilaska svakom ko se zatekne u ovom prelepom italijanskom gradu.
